مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی

دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
دل بیمار تو چون است و تو در تیمار من چونی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
گرفتم درد دل بینی و جان دارو نفرمائی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
عفی الله پرسشی فرما که ای بیمار من چونی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
زبان عشق می دانی ز حالم وا نمی پرسی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
جگر خواری مکن واپرس کای غم خوار من چونی
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
نمی پرسی مرا کای تشنهٔ دیدار من چونی
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
امیدم در زمین کردی که کارت بر فلک سازم
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
زهی فارغ ز کار من چنین در کار من چونی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
میان خاک و خون چون صید غلطان است خاقانی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
نگوئی کای وفادار جفا بردار من چونی
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
تو دانی کز سگان کیستم هم بر سر کویت
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
سگ کویت نمی پرسد مرا کای یار من چونی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟
نمی پرسد که ای طوطی شکر بار من چونی؟